Betekenissen

Wat is CDS?

CDS is een geconcentreerde waterige oplossing van 0,3% (3000ppm) chloordioxidegas, zonder natriumchloriet (NaClO2) -gehalte in de oplossing en heeft een neutrale pH. 

10 ml wordt verdund met 1 liter water en verkrijgt 0,003% (30 ppm) in 10 schoten van 100 ml per uur als dagelijkse dosis. (= 3 mg ClO2 per dosis)

Wat is mms?

MMS is het mengsel van natriumchloriet (NaClO2) geactiveerd met citroenzuur dat natriumchloriet bevat en een zure pH heeft. MMS Het is de naam die Jim Humble gaf aan het mengsel van natriumchloriet (NaClO2) dat destijds met citroenzuur was geactiveerd. Het werkt uitstekend bij veel ziekten, maar er is een maagreactie en het kan als bijwerking diarree veroorzaken en de smaak is voor velen onaangenaam. Het is de basis voor het vervaardigen van CDS 

Wat is een cd?

CD is een meer geavanceerde vorm van mms. Het is het mengsel van natriumchloriet (NaClO2) geactiveerd met zoutzuur dat natriumchloriet bevat en een zure pH heeft. Het is beter van smaak en kan handig zijn vanwege het gemakkelijke transport, maar het heeft een secundaire maagreactie. Het is de basis voor het vervaardigen van CDS

Wat is ClO2, chloordioxide?

Chloordioxide is slechts de gas uit de reactie van natriumchloriet (NaClO2) geactiveerd met een zuur, dat zeer oplosbaar is in water en verdampt bij 11 ° C  

Wat is er bekend over chloordioxide?

Allereerst is het een oxidatiemiddel, dat wil zeggen een stof die verbranding vergemakkelijkt omdat het zuurstof toevoegt aan alle processen, in tegenstelling tot andere medicijnen. 

Zuurstof hoopt zich niet op in het lichaam en daarom is het een heel ander farmacodynamisch proces. 

Bovendien wordt oxidatie op een vergelijkbare en natuurlijke manier gebruikt door onze afweercellen, zoals neutrofielen in het proces van fagocytose, wat niets meer is dan de vijand op een heel eenvoudige manier verzwelgen en verbranden.

We kunnen op dit moment 1326 wetenschappelijke studies over chloordioxide vinden in pubMed, waarvan de meeste gericht zijn op de veiligheid van toxiciteit bij consumptie. 

Er zijn tot nu toe relatief weinig artikelen die de therapeutische werkzaamheid onderzoeken. 

Er is opgemerkt dat veel media, vooral in grote ketens, waarschuwen voor het gevaar van chloordioxide op basis van een anekdotische getuigenis die helemaal niet wetenschappelijk is vanuit een verklaring van de FDA (Food and Drug Administration, VS).

Deze versie waarschuwt voor het nemen van chloordioxide zonder de hoeveelheid, concentratie of duur van de vermoedelijke toxiciteit te specificeren. Beweren dat een stof giftig is zonder zelfs maar de hoeveelheden te vermelden, heeft geen geldigheid. 

Evenmin kunnen gezondheidsinstanties over de hele wereld wetenschappelijk bewezen gevallen citeren die het bewijzen of onderzoeken in dit verband en deze waarschuwing is over de hele wereld verspreid waar gezondheidsinstanties waarschuwen voor het kopiëren en plakken van deze gegevens zonder enige verificatie.

Een medische professional of toxicoloog weet dat elke stof in extreme hoeveelheden of zeer sterke concentraties giftig is voor het menselijk lichaam en wanneer we de toxiciteit van chloordioxide (340 milligram per kilo bij mannelijke muizen) vergelijken, is het praktisch hetzelfde als cafeïne (367 milligram per kilo bij mannelijke muizen). Het betekent dat een gezonde persoon van 70 kg ongeveer 23.000 mg gedurende 14 dagen zou moeten nemen om bedwelmd te raken, wat absoluut onmogelijk is.

Volgens studies weergegeven in een rapport van de EPA (Environmental Protection Agency) NOAEL is 3 milligram per kilo lichaamsgewicht per dag. Dit komt overeen met 70 mg bij een persoon van 210 kg en 50 mg per dag bij een persoon van 150 kg zonder enig toxisch effect.

De maximale hoeveelheid van de aanbevolen protocollen is niet meer dan 20 mg per dag bij volwassenen. Om te spreken van een gevaar als gevolg van de opname van chloordioxide in deze hoeveelheden is volkomen absurd en zelfs na 13 jaar ervaring ken ik geen ernstig probleem in dit verband met CDS. Er zijn duizenden mensen die ook op internet hun getuigenis hebben gegeven en tegelijkertijd de werkzaamheid en veiligheid ervan bevestigen.

Een van de belangrijkste aspecten is dat chloordioxide buitengewoon oplosbaar is in water zonder chemische bindingen te creëren, dat wil zeggen dat het een gas is dat echt volledig oplost in water. Dit komt door het feit dat het een moleculaire structuur heeft die extreem lijkt op het watermolecuul, zodat het om deze en andere redenen volledig oplost. 

Van chloordioxide is bekend dat het het bekendste desinfectiemiddel is, omdat het in staat is om zowel bacteriën, schimmels, virussen als kleine parasieten te elimineren in een breed pH-bereik. Het wordt al 80 jaar gebruikt om drinkwater te desinfecteren, zonder al die jaren problemen te veroorzaken. 

Het wordt in de industrie veel gebruikt voor desinfectie. 

Het wordt ook gebruikt voor het bleken van papier, maar in extreme concentraties en hoeveelheden die niets te maken hebben met de ingenomen dosis.
CDS is slechts het gas in het mengsel dat door het water wordt geborreld, dat pH-neutraal is en vele voordelen heeft, aangezien het gewoonlijk geen irritaties of bijwerkingen zoals MMS of CD-blik veroorzaakt. Beide hebben echter hun therapeutische eigenschappen.

Vreemd genoeg zijn er nog steeds verhalen die uit een roman lijken te komen, en ik vroeg me af of ze echt waren. Het verhaal dat me de afgelopen jaren misschien het meest is opgevallen, is dat van Jim Humble, een ingenieur die in goudprospectie werkte en toevallig een remedie lijkt te hebben gevonden voor een van 's werelds ergste infectieziekten, malaria. 

Tijdens het zoeken naar goud in de jungle van Guyana en ongeveer 400 mijl van elk ziekenhuis en midden in de jungle, werd zijn team ziek door malaria. 

Omdat ze deze mogelijkheid niet hadden voorzien, hadden ze geen medicijnen bij zich die hen konden verlichten.

Het enige dat Jim Humble had, was een ontsmettingsmiddel voor drinkwater, gestabiliseerde zuurstof genaamd, natriumchloriet (NaClO2). Uiteindelijk besloot hij een paar druppels te geven aan zijn mensen, die koorts hadden van meer dan 40 ° C, ijlend te midden van een malaria-aanval. Zijn verrassing was dat Jim na vier uur ontdekte dat iedereen rond het vuur was hersteld van een van de ergste infectieziekten ter wereld, alsof er niets was gebeurd. Kort daarna kreeg hij malaria en ook de MMS werkte ... 

We delen een grote vriendschap en het feit dat we, ieder op zijn eigen manier, jarenlang op een zeer diepe manier onderzoek doen naar chloordioxide.  

Dankzij de ontdekking ervan was ik genezen van artritis en het was de basis voor de ontwikkeling van CDS, een versie van puur gas zonder verontreinigingen zoals chloriet die ongewenste nevenreacties veroorzaken.